Osteopatia brzmi jak dziedzina nauki albo medycyny i tak też jest w istocie, nie można jej jednak zaliczyć do klasycznego kanonu pojmowania tych dziedzin. Osteopatia uznawana jest jednak oficjalnie, chociaż za jeden z rodzajów medycyny niekonwencjonalnej, a można ją również uważać z pewien rodzaj fizjoterapii i nie bez przyczyny.
Historia osteopatii
Za początek osteopatii należy uznać rok 1874, w którym amerykański lekarz Andrew Taylor Still użył tego określenia jako definicję dla formy ulepszania medycyny konwencjonalnej. On również założył w 1892 roku pierwszą szkołę osteopatii pod nazwą American School of Osteopathy, a już pięć lat później grupa jego studentów założyła Amerykańskie Towarzystwo Osteopatii (AOA). Największy ośrodek edukacji osteopatycznej powstał wkrótce potem z ramienia właśnie Stilla, a Kirksville College działa do dziś. W Polsce Wydział Medycyny Osteopatycznej jako pierwsza powołała w 2013 roku Podkowiańska Wyższa Szkoła Medyczna i kształci studentów na 3-letnich Studiach Podyplomowych Medycyny Osteopatycznej.
Czym jest i w czym pomaga osteopatia
Osteopatia w najprostszym tłumaczeniu jest jednocześnie diagnozą oraz leczeniem rękami. Brzmi to magicznie, ale z magią nie ma nic wspólnego, za to dużo z nauką, a przede wszystkim z anatomią człowieka, jest więc to działa medycyny bardzo bliski fizjoterapii. Jedynym, co je wyróżnia jest przekonanie osteopatii do tego, że człowiek składa się z dwóch elementów, czyli z ciała i ducha i są one ze sobą newralgicznie powiązane. Osteopatia jest więc również po trosze filozofią i dlatego nie jest uznawana za dział klasycznej medycyny, ale medycyny alternatywnej. Osteopaci są przekonani, że wyzdrowienie pacjenta w bardzo dużej mierze zależy od jego nastawienia, że ludzki organizm potrafi naprawiać się sam przy niewielkiej pomocy i że wewnętrzna siła człowieka ma na to największy wpływ. Dużym plusem i poparciem dla metod osteopatycznych jest to, że w przeciwieństwie do znachorstwa, osteopatia nie uzurpuje sobie praw do leczenia wszystkich chorób.
Kiedy może pomóc osteopata?
Niektóre choroby wymagają leczeń operacyjnych, inne farmakologii, a na niektóre dolegliwości, szczególnie związane z urazami zalecana jest fizjoterapia. Kiedy zaś można poszukać ratunku u osteopaty, czyli rozwinięcia tematu fizjoterapii? Jakie schorzenia mogą zostać poddane terapii osteopatycznej?
- dyskopatie, czyli objawy chorób zwyrodnieniowych kręgosłupa, większe zmiany degeneracyjne kręgosłupa i stawów;
- rwy, np. rwę kulszową;
- stany po urazach oraz przeciążenia mięśni i stawów;
- wady postawy;
- różnorakie schorzenia układu krążenia i oddechowego;
- schorzenia układu pokarmowego;
- choroby ginekologiczne i urologiczne, także urazy okołoporodowe u dzieci;
- migreny, zawroty i nie dające się leczyć klasycznie bóle głowy, zatoki;
- stany depresyjne i lękowe;
- problemy ze wzrokiem i słuchem;
- osłabienie odporności;
- zastoje limfatyczne.
Lista jest całkiem spora, ale do osteopaty zazwyczaj udajemy się, gdy inne metody zawodzą albo wówczas, gdy nie chcemy poddawać się długotrwałym terapiom farmakologicznym, czy też operacjom. Dzięki osteopatii można się pozbyć wielu dolegliwości, ale trzeba wiedzieć, że bardzo ważne w jej wypadku jest nastawienia do terapii. Chorzy, którzy podchodzą do osteopatii z lekceważeniem raczej znacznie nie polepszą swojego stanu zdrowia, a co najwyżej w sposób niewielki.
Jak osteopatia wygląda w praktyce?
Specjalista osteopata, bo tak należy takiego człowieka nazywać, posiada rozległą wiedzę o anatomii i fizjologii człowieka oraz zna doskonale biomechanikę układu kostno-mięśniowego. Ponadto osteopaci potrafią wyzwalać w pacjentach ochotę do wyzdrowienia, a tym samym wspomagają działania wyzwalające w nich zdolności do samoleczenia. Jeżeli ktoś jednak myśli, że osteopata to ktoś, do kogo się przychodzi i wychodzi zdrowym po dotknięciu magicznymi rękoma, jest w błędzie.
Terapia to przede wszystkim diagnoza oparta na szczegółowym wywiadzie medycznym, testach na ruchomość ciała, a także badaniach wspartych najnowszą technologią, czyli rezonansem magnetycznym oraz RTG. Dopiero po diagnozie dochodzi do określenia oraz zastosowania odpowiednich technik terapeutycznych. Są to techniki manualne, które mają na celu poprawę ruchomości, zmniejszenie napięcia z usunięciem skurczów, uruchomienie lepszego przepływu krwi i limfy, usunięcie zaburzeń działania organów wewnętrznych. Przy tym rola osteopaty na tym się nie kończy, gdyż zleca on również odpowiednią dietę i wskazuje na działania profilaktyczne niedopuszczające do powrotu leczonych dolegliwości.
Kim są osteopaci?
Osteopatia nie jest dziedziną dostępną dla samozwańców „magików”, udających posiadanie wyjątkowych zdolności manualnych albo „leczących dotykiem” znachorów. To dziedzina, która wymaga przeszkolenia z zakresu technik manualnych, a szkolenie jest dostępne wyłącznie dla lekarzy albo fizjoterapeutów z tytułem magistra. Nie jest to jeszcze w Polsce metoda terapeutyczna o dużej popularności, ale mimo to zbiera niemal wyłącznie pozytywne opinie.
